درمان های طبیعی برای کودکان نوپایی که دچار عفونت مخمری شده اند چیست؟

 

زمانی که نوعی مخمر به نام کاندیدا رشد می کند و از کنترل خارج می شود می تواند عفونتی در بدن افراد شکل گیرد. عفونت مخمری بسیار شایع است و می تواند دردناک و خارش دار باشد. عفونت مخمری می تواند کودکان و بزرگسالان را تحت تاثیر خود قرار دهد اما نوزادان و کودکان کم سن و سال نیز ممکن است چنین شرایطی را تجربه کنند. دانشمندان سعی می کنند اطلاعات بیشتری در مورد اکوسیستم داخلی بدن به دست آورند. با اینحال درمان های خانگی و طبیعی زیادی برای بهبود این نوع عفونت وجود دارد. شواهد واضحی وجود ندارد که نشان دهد این درمان های تکمیلی موثر هستند اما برخی از تحقیقات از این موارد پشتیبانی می کند.

 

چگونه کودکان نوپا دچار عفونت مخمری می شوند؟

مخمرها در هر جایی از بدن حضور دارند. آن ها ممکن است در ابتدا روی پوست دیده شوند. این موارد دنبال محیط گرم و مرطوب می گردند. به همین خاطر عفونت در نواحی از بدن که مرطوب است بهتر رشد و توسعه پیدا می کند. زیر بغل و نواحی زیر پوشک بچه بهترین مکان برای رشد مخمرهاست. در ادامه سعی می کنیم برخی از علل رایج عفونت مخمری در کودکان نوپا را با هم مرور کنیم.

پوشک بچه:

پوشک ها اصلی ترین علت ایجاد عفونت مخمری در کودکان و کودکان نوپاست. مهم تر از همه این است که عفونت می تواند در پوشک مرطوب رشد کند. خطر عفونت مخمری در پوشک های یکبار مصرف و پوشک های دیگر بالاست.

آنتی بیوتیک ها:

مصرف آنتی بیوتیک نیز می تواند تعادل بین باکتری ها و مخمرها را از بین ببرد. هدف از مصرف آنتی بیوتیک ها کشتن باکتری هاست. این ها برای کشتن باکتری های مضری که در طول عفونت تکثیر می شوند بسیار مفید هستند و می توانند سلامت کامل فرد را به او باز گردانند. با اینحال آنتی بیوتیک ها می توانند باکتری هایی که در فعالیت روزمره بدن دخیل هستند را نیز از بین ببرند. مرگ باکتری های خوب می تواند باعث ایجاد عدم تعادل بین مخمرها و باکتری ها باشد. به همین خاطر کودکان نوپایی که آنتی بیوتیک مصرف می کنند نیز ممکن است به همین خاطر دچار عفونت مخمری شوند. بزرگسالانی که از انتی بیوتیک استفاده می کنند نیز در همین خطر هستند.

عفونت مخمری در برابر راش ناشی از پوشک:

برخی از افراد ممکن است عفونت مخمری را با سایر راش هایی که به خاطر پوشک رخ می دهد اشتباه بگیرند. شایع ترین نوع راش پوشک بسیار دردناک است اما شرایط حادی نیست و می تواند باعث تحریک پوست شود.

اگر راش به صورت نقطه های قرمز کوچک در اطراف لبه ها باشد به احتمال زیاد عفونت مخمری است.

 

درمان های خانگی و طبیعی

درمان عفونت مخمری معمولا ارزان و راحت است. برخی از اوقات تسکین نشانه ها بسیار راحت تر از آن چیزی است که فکر می کنید. افراد به طور سنتی درمان های خانگی را برای تسکین نشانه های عفونت مخمری به کار می برند:

– سرکه سیب: یک پیمانه سرکه سیب طبیعی را به حمام کودک اضافه کنید

– سیر: می توانید یک حبه سیر خام را در غذاهای کودک اضافه کنید

– روغن درخت چای: می توانید نصف پیمانه آب را بجوشانید و اجازه دهید خنک شود. 5 قطره روغن درخت چای را به آن اضافه کنید و از این محلول برای شستن ناحیه مدنظر استفاده نمایید.

– جوی دوسر: جوی دوسر نیز می تواند به تسکین نشانه های عفونت مخمری کمک کند.

– روغن ارگانو: برخی از شواهد نشان می دهد این روغن درمان موثری برای عفونت های قارچی است. با اینحال شواهد بیشتری برای استفاده از این درمان در انسان ها نیاز است.

این درمان های خانگی علمی نیستند و شواهد علمی زیادی از آن ها پشتیبانی نمی کند. اگر کودک شما به این مواد حساسیت دارد از آن ها استفاده نکنید.

 

پیشگیری

اگرچه عفونت مخمری قابل درمان است اما باید از بروز آن پیشگیری کرد. تعویض پوشک به طور منظم و تمیز نگه داشتن پوست زیر آن می تواند از بروز چنین عفونت هایی پیشگیری کند.

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

کودکان نوپا بسیار اسیب پذیر هستند زیرا در شناسایی احساسات و بیان آن به دیگران مشکل دارند. بیشتر عفونت های مخمری حدود 2 هفته طول می کشد اما به کمک درمان های ضد قارچی مناسب باید در طول 2 الی 3 روز بهبود یابد. درمان های خانگی نیز می تواند نشانه ها را تسکین ببخشد. برخی از اوقات عفونت مخمری ممکن است مدت زمان بیشتری طول بکشد. اگر چنین بود حتما با یک پزشک مشورت کنید. اگر شرایط زیر را مشاهده کردید با پزشک صحبت نمایید:

– توسعه عفونت به بخش های بزرگ تر
– بدتر شدن نشانه ها
– بروز نشانه های جدید
– گرم و متورم شدن ناحیه مدنظر
– ترشح مایعات

 

درمان های پزشکی احتمالی

داروهای ضد قارچی درمان های اصلی برای عفونت مخمری هستند و می توان آن ها را طبق تجویز پزشک مصرف کرد.هرگز خودسرانه از داروهای خاص برای کودک خود استفاده نکنید زیرا می تواند عواقب بدی برایتان داشته باشد.

 

نتیجه گیری

عفونت مخمری در کودکان نوپا باعث ناراحتی آن ها می شود اما بسیار درمان پذیر است. بیشتر افراد از درمان های خانگی تایید شده برای درمان چنین شرایطی استفاده می کنند.

شواهد موجود نشان می دهد این درمان ها روش امنی برای درمان عفونت مخمری هستند. با اینحال بهتر است قبل از هر کاری با پزشک مشورت کنید.

غذاها، نوشیدنی ها و مکمل های رقیق کننده خون

رقیق کننده های طبیعی خون موادی هستند که توانایی خون برای لخته شدن را کمتر می کنند. لخته شدن خون یک فرایند ضروری است اما برخی از اوقات خون زیاد لخته می شود و همین امر به عوارضی می انجامد که می تواند خطرناک باشد. افرادی که داروهای خاصی را مصرف می کنند ممکن است برای کاهش خطر ابتلا به سکته ها و حملات قلبی به داروهای رقیق کننده خون نیاز داشته باشند. قبل از اینکه بخواهید چنین درمان های خانگی را امتحان کنید باید با پزشک خود مشورت نمایید برخی از این درمان ها همانند داروهای مصرفی موثر نیستند و برخی می توانند با داروهای تجویزی تداخل ایجاد نمایند.

 

بهترین رقیق کننده های طبیعی خون

 

زردچوبه:

افراد سال هاست که از این ادویه برای مقاصد پزشکی استفاده می کنند. مواد فعال موجود در زردچوبه یعنی کورکومین خاصیت ضد التهابی دارد و می تواند رقیق کننده خون باشد.یکی از مطالعات انجام شده نشان می دهد مصرف روزانه زردچوبه می تواند افراد را سالم نگه دارد و از بروز عوارضی همچون لخته شدن خون جلوگیری کند.

 

زنجبیل:

زنجبیل ادویه ضد التهابی دیگری است که می تواند لخته شدن خون را متوقف کند.

این ماده حاوی اسید طبیعی به نام سالیسیلات است. آسپرین نیز مشتق مصنوعی از این اسید است و می تواند رقیق کننده خون باشد. شما می توانید برای بهره بردن از خواص طبیعی زنجبیل، آن را به صورت تازه یا خشک در غذاها یا نوشیدنی ها به کار ببرید. با اینحال اثر زنجبیل بر روی لخته شدن خون ممکن است همانند اثر داروهای مصرفی نباشد. این موضوع نشان می دهد برای بررسی خواص رقیق کنندگی زنجبیل به مطالعات بیشتری نیاز هست.

 

فلفل:

فلفل نیز سالیسیلات بالایی دارد و می تواند به عنوان رقیق کننده خون عمل کند. این ماده یک ادویه تند است اما افراد می توانند مقادیر اندکی از آن را تحمل کنند. کپسول های حاوی فلفل نیز در داروخانه ها وجود دارد. سایر مزایای این ادویه در برگیرنده توانایی آن برای کاهش فشار خون، افزایش جریان خون و کاهش درد است.

 

ویتامین E:

این ویتامین می تواند به روش های مختلف لخته شدن خون را کاهش دهد. این اثرات به مقدار ویتامینی که فرد مصرف می کند بستگی خواهد داشت. مطالعات نشان می دهد افرادی که داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنند باید از مقدار زیاد ویتامین E خودداری کنند. هنوز معلوم نیست ویتامین E چگونه خون را رقیق می کند. مصرف دوز بالای مکمل های ویتامین E در طولانی مدت می تواند اثرات منفی بر جای داشته باشد.

بهتر است ویتامین E را به جای مکمل ها از مواد غذایی به دست آورید. برخی از این غذاها عبارت است:

– بادام
– روغن افتابگردان
– دانه های افتابگردان
– غلات کامل

 

سیر:

سیر علاوه بر طعمی که به مواد غذایی می دهد می تواند یک انتی بیوتیک طبیعی باشد و خاصیت ضد میکروبی داشته باشد. برخی از مطالعات انجام شده نشان می دهد پودر سیر خاصیت مفیدی برای بدن دارد. این ماده می تواند از تشکیل لخته خون در بدن پیشگیری کند. افرادی که قصد جراحی دارند باید 7 الی 10 روز قبل از عمل، مصرف دوز بالای سیر را متوقف کنند.

 

دارچین کاسیا:

دارچین در برگیرنده کومارین است و می تواند رقیق کننده خون باشد. وارفارین که بیشترین کاربرد را در رقیق کردن خون دارد از کومارین مشتق شده است. دارچین کاسیا در برگیرنده کومارین بالاتری است .با اینحال استفاده طولانی مدت از ان می تواند به کبدها آسیب وارد کند.
بهتر است مقادیر اندکی از دارچین را در رژیم غذایی خود قرار دهید تا بتوانید از مزایای آن ها بهره مند شوید.

 

عصاره دانه انگور:

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد عصاره دانه انگور می تواند مزایای متعددی برای قلب و شرایط خونی داشته باشد. این میوه در برگیرنده آنتی اکسیدان هاست و می تواند از رگ های خونی محافظت کند و از بالا رفتن فشار خون پیشگیری نماید. عصاره دانه انگور خاصیت رقیق کنندگی دارد. به خاطر این اثرات متخصصان توصیه می کنند افرادی که اختلالات خونی دارند و داروهای رقیق کننده مصرف می کنند و آن هایی که در نزدیکی جراحی هستند نباید از عصاره دانه انگور استفاده کنند.

 

گل مینا:

گل مینا یکی از گیاهان دارویی است که می تواند برخی از مزایا را برای افراد داشته باشد. افرادی که از این گل برای میگرن استفاده می کنند ممکن است بتوانند از آن برای بهبود مشکلات گوارشی و تب نیز بهره ببرند. گل مینا می تواند به عنوان رقیق کننده خون عمل کند. اینکار با ایجاد مانع برای فعالیت پلاکت ها و پیشگیری از لخته شدن خون انجام می شود.

 

نتیجه گیری

مواد طبیعی زیادی وجود دارد که به نحوی می توانند لخته شدن خون را کاهش دهند. اما به خاطر داشته باشید که مواد طبیعی همانند داروهای رقیق کننده خون موثر نیستند. به همین خاطر افرادی که مشکل لخته شدن خون دارند نباید از این درمان ها به جای داروهای تجویز بهره ببرند. معمولا گیاهان و مکمل هایی که از این طریق به دست می اید همانند داروها مورد بررسی قرار نمی گیرند. به همین خاطر افراد قبل از خرید مکمل های گیاهی باید برند آن را به دقت بررسی کنند. افرادی که از رقیق کننده های خون استفاده می کنند نباید بدون مشورت پزشک از مواد غذایی رقیق کننده خون استفاده کنند. اگرچه این موارد طبیعی هستند اما می توانند خون را بیش از حد رقیق کنند. اینکار خطر خونریزی را بیشتر می کند. قبل از هر کاری با پزشک خود مشورت کنید.